Dalibor GolešEfikasnost kao pojam krije u sebi dvojaka, potpuno suprotna značenja. Jedni ga slave kao božanstvo, srce i kotač kapitalističkog progresa, temelj civilizacije, bogatstva i moći ljudske vrste. S druge strane njegovi kritičari vide efikasnost kao potpunu suprotnost, kao surovu težnju, tehniku koja iskorištava i ponižava ljudski rad i slobodu, kao nešto što ima samo svrhu stvaranja profita na teret drugog.
Do sredine osamnaestog stoljeća o efikasnosti se raspravljalo unutar filozofskih i teoloških rasprava („Božja efikasnost“) a od Industrijske revolucije efikasnost se veže ponajprije uz mjerenje performansi strojeva, kasnije se tome pridodaju i ljudske aktivnosti. Efikasnost postaje ekonomski pojam, vezuje se za industrijske pogone, razvoj i primjenu tehnologije, zahtjevima za što bržom i jeftinijom proizvodnjom. Danas se pojam toliko prostituirao da se veže uz najrazličitije aktivnosti (efikasan nogometaš, efikasan političar).
Pokret efikasnosti je nastao početkom 20. stoljeća uglavnom u Americi i Engleskoj.U fokusu je povećanje efikasnosti identifikacijom i uklanjanjem nepotrebnih aktivnosti u gospodarstvu pa i društvu u cjelini, pronalaženje i implementacija najboljih praksi.Pokretom za uvođenjem efikasnosti i provođenjem potrebnih promjena treba upravljati educirani menadžment koji za ostvareni rast treba biti adekvatno nagrađen.
Pokret efikasnosti bio je dio puno većeg tzv. Progresivnog pokreta, širokog pokreta političkih reformi koje su se provodile u Americi u doba Progresivne ere (1890-1920) čiji je glavni cilj bio eliminiranje korupcije u političkoj vlasti.
